Γράφει η Γεωργία Πετρίδου, μαθήτρια Γ’ Γυμνασίου
Μπορούν τα βιβλία να βοηθήσουν τους εφήβους να διαχειριστούν καλύτερα τα προβλήματά τους; Ίσως οι περισσότεροι να απαντήσουν αρνητικά στην ερώτηση. Στο σχολείο μου όμως που πιστεύουμε στη δύναμη των βιβλίων σχεδιάστηκε μια δράση φιλαναγνωσίας για τον σχολικό εκφοβισμό.
Πιο συγκεκριμένα, η σύμβουλος σχολικής ζωής Ελένη Καραγιώργου ανέθεσε σε ομάδες μαθητών και μαθητριών του τμήματος Γ3 την ανάγνωση και παρουσίαση βιβλίων ανάλογου περιεχομένου. Οι ομάδες δανείστηκαν από τη σχολική βιβλιοθήκη βιβλία με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό (Άγρια παιχνίδια, Το λουζεράκι, Μαζί, 13 γιατί, Κώδικας 99, Αμίλητη Αγάπη, Φιλία με άρωμα λεβάντας), τα διάβασαν και έκαναν σχετικές βιβλιοπαρουσιάσεις. Στο τέλος ακολούθησε συζήτηση για τη βία σε όλες της τις εκφάνσεις.
Μερικά από τα θέματα στα οποία εμβαθύναμε και συζητήσαμε περισσότερο ήταν ο σχολικός εκφοβισμός, η σωματική και λεκτική παρενόχληση αλλά και η ψυχολογική κατάσταση των εφήβων. Ο σκοπός αυτής της δράσης ήταν να ενημερώσουμε τους συμμαθητές μας για τις δυσκολίες και την σκληρή καθημερινότητα που βιώνουν παιδιά της ηλικίας μας.
Ένα από τα συμπεράσματα που καταλήξαμε είναι ότι, δυστυχώς, γεγονότα και περιστατικά που γίνονται σε καθημερινή βάση δεν αγγίζουν τους νέους και ο μόνος τρόπος για να ασχοληθούν και να προβληματιστούν είναι να βιώσουν οι ίδιοι αυτές τις καταστάσεις. Όσο για την ψυχολογική υγεία των θυμάτων, παρατηρήσαμε ότι πολύ δύσκολα ξεπερνούν τις τραυματικές εμπειρίες που βίωσαν, και πολλές φορές αποτυγχάνουν, με αποτέλεσμα να οδηγούνται συχνά σε αυτοκαταστροφικές ενέργειες.
Τέλος, έγινε αντιληπτό από όλους μας ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στον χώρο του σχολείου και γενικότερα στη ζωή μας.